wat een week, wat een week. Een week met flinke confrontatie, maar ook een week die ervoor gezorgd heeft dat we een aantal zaken hebben af kunnen vinken voor onze reis naar Mexico.
de confrontatie waren mijn fysieke beperkingen en de constatering dat bepaalde zaken niet meer lukken. Even snel een vuilniszak buiten in de container gooien lukt niet meer, omdat mijn benen het kleine afstapje bij de buitendeur niet kunnen nemen. Het afstap je is maar zo’n 3 cm hoog, maar toch weigerden mijn benen om deze afstap te nemen en bleef ik staan, terwijl ik de vuilniszak in mijn hand had. Nou dan kan ik je zeggen, dan komt het wel heel hard binnen zetten. Gelukkig kwam mijn buurvrouw naar buiten en zij heeft een vuilniszak uiteindelijk weggegooid. Ik heb op dat moment een flink potje zitten janken, zo frustrerend is dit.
wat wel fijn is, is dat dokter Hengstman op een zeer prettige manier begeleid. Wij waren daar gisteren om nog even de laatste puntjes op de I te zetten voor het vertrek naar Mexico. Ik heb recept mee gekregen en een formulier om bloed te prikken. Dit is allemaal voor terugkeer uit mexico. We hebben al nieuwe afspraken gemaakt, al zal de eerste tijd na terugkeer via zoom lopen, omdat ik dan nog te veel risico lopen om besmet te worden, omdat mijn weerstand helemaal weg is na de stamceltherapie.
daarom zal ik ook een aantal keer bloed moeten prikken, zodat we weten wanneer de waardes weer goed zijn. Tot die tijd zal ik in een soort quarantaine moeten blijven om risico’s te voorkomen. Erg jammer dat dit precies tijdens de feestdagen is, maar het is nu maar eenmaal zo, mijn gezondheid gaat wel voor. Dus dit jaar geen kerstboom, of viering met de familie, maar thuis zijn en de focus op herstel.
een ander iets zou nu eindelijk geregeld is, is mijn aanbetaling voor de behandeling. De kliniek geeft meerdere opties van banken, maar de optie die ik gekozen had bleek problemen te geven. Het heeft meer als een week geduurd, maar toen heeft de bank in Mexico het geld teruggestort. De bank in Nederland kan helaas niet achterhalen wat de reden daarvan is, maar in overleg met de kliniek heb ik gisteren nogmaals het geld overgemaakt, maar nu naar de andere bank. Dit heb ik gedaan bij de bank zelf en met behulp van de medewerker, zodat we zeker wisten dat alles goed zal gaan. Binnen twee uur kreeg ik al bericht uit Mexico dat het geld goed ontvangen was. Dat is een stress moment minder. Eind deze maand maak ik het restant over, omdat dan ook het geld vrijkomt wat wij geleend hebben.
nog steeds kom ik zo’n € 5000 tekort om alle kosten te dekken. Door de inflatie in de veranderende koers van de Amerikaanse dollar ten opzichte van de euro, is de behandeling duurder geworden.Donaties zijn dus nog steeds welkom, ook in deze laatste vijf weken voor vertrek!