15-09-2022

Nog een kleine twee maanden en dan gaan we naar Mexico, met Bert als mantelzorger. Zo langzamerhand komen alle dingen bij elkaar en zijn we druk met alles voor te bereiden. Het is namelijk niet zomaar vier weken weg, maar vier weken intensieve behandeling waarbij hopelijk de ziekte bij mij stopt.

vorige week donderdagavond heb ik in Amsterdam bij het MRI Centrum een scan laten maken en deze op cd ROM laten zetten, zodat ik deze ook mee kan nemen. De scan wordt ook nog digitaal verstuurd naar dokter Hengstman, zodat we dat kunnen bespreken als ik daar op 14 oktober naartoe ga. Dat zal het laatste gesprek zijn ter voorbereiding van de reis naar Mexico, omdat hij mij daar geheel in gaat begeleiden. En daar ben ik erg blij om, Want hij weet echt heel veel van stamceltherapie bij MS. Ook van anderen hoor ik dat het een hele fijne dokter is.

verder ben ik nu aan het wachten op het geld van de bank, dat is deze vrij komt en ik dus de behandeling kan betalen. In deze tijd dure dingen allemaal stuk langer dan voor corona tijd. Ook mijn bankrekening voor de stichting is nog steeds niet geregeld, omdat de bank er nog steeds mee bezig is. Erg triest en zeer frustrerend.

ik ben enorm blij met de vele donaties die mensen nog steeds aan mijn stichting overmaken. Het zal ons namelijk wat lucht geven met betrekking tot de kosten. De basis hebben we nu wel financieel gedekt, maar alle extra dingen waarvan we nu nog niet weten wat het precies zijn, kunnen met dat geld ondervangen worden. Ik probeer nog wat extra geld te genereren met het bakken van cakes en brownies (deze kunnen dus nog steeds worden besteld). Ook zal Stichting hart voor Soest op 24 september aanstaande bij de kinderboerderij in Soest (Overhees) tijdens de Duurzaamheidmarkt/buurt festival mijn cakes en brownies verkopen. Ook daar kan voor besteld worden.

mensen zijn erg begaan met mij en dat waardeer ik enorm. Zeker omdat ik merk dat ik fysiek achteruit ga. De afspraak in november had ook niet later moeten worden. Ik loop veel slechter, mijn evenwicht is knudde, mijn handen en voeten beginnen gevoellozer te worden en al met al merk ik fysieke achteruitgang. Ik tel de dagen dus echt af!