zaterdag over twee weken vertrekken wij naar Mexico. Het begint echt steeds dichterbij te komen en het wordt ook wel spannend nu. Deze weken gebruik ik om de laatste puntjes op de I te zetten en alle spullen te regelen die mee moeten. De komende twee weken ga ik, na overleg gehad te hebben met de neuroloog, in vrijwillige quarantaine, Om zo het risico te vermijden om corona, griep, of verkoudheid te krijgen van anderen. Dat voelt op zich wel heel erg raar aan, zeker omdat ik nergens last van heb.
Ik ben ook naar de tandarts geweest voor controle en om te kijken of er geen verborgen ontstekingen waren, want deze kunnen risico voor mij zijn tijdens de behandeling. Mijn haren zijn voor de laatste keer geknipt en zo langzamerhand zijn we alles aan het afronden.
ik heb ook nog wat leuke dingen gedaan. We zijn onder andere met vrienden wezen uit eten in restaurant waar ik al jaren niet meer geweest was. Dat was erg gezellig. Ik ben voor de laatste keer bij de groentecoöperatie geweest om mee te helpen, maar ook om voor de laatste keer dit jaar mijn groentepakket op te halen. Voor de rest van het jaar zal dit pakket opgehaald worden door Stichting hart voor Soest die dat zullen gebruiken voor mensen die dat hard nodig hebben. Van de coöperatie kreeg ik nog een pompoen mee met een mooie tekst, als steuntje in de rug voor mijn reis naar Mexico
ook heb ik afscheid genomen van de fysiotherapie. Normaliter kom ik daar twee keer per week om te trainen. Zodra dit weer mogelijk is na de behandeling ga ik er weer naartoe. Verder had ik een bijeenkomst in het gemeentehuis van de WAC (woon advies commissie), waar ik ook vrijwilliger ben. Deze bestaat dit jaar 50 jaar en wij hadden een kleine bijeenkomst met de burgemeester en de verantwoordelijke wethouder. Ik heb nog even gesproken met de burgemeester en hij gaf aan dat er binnen zijn familie ook iemand was die deze behandeling had ondergaan voor MS en met positief resultaat.
gisterenmiddag had ik een interview met RTL nieuws over het feit dat ik nog steeds geen zakelijke rekening hebt kunnen afsluiten voor mijn stichting. Het blijkt dat het echt een heel groot probleem is in Nederland en veel stichtingen tegen dezelfde muur aanlopen en dus geen zakelijke rekening kunnen openen. Dit heeft te maken met de aanscherping van de regels door de overheid, maar ook doordat een kleine groep criminelen dit verzieken voor ons. Het feit dat is mij daardoor veel stress en energie kost (net als de vele anderen die op deze manier geldnbij elkaar willen krijgen voor een medische behandeling), is iets waar de banken geen rekening mee houden. Ik heb al een aanvraag lopen sinds begin juli bij de ING en heb daar nog steeds geen antwoord op gekregen. Ik vrees dan ook dat dit ook niet meer gaat lukken. Wanneer dit op tv zal worden uitgezonden weet ik nog niet, maar uiteraard zal ik dat ook laten weten. Hopelijk brengt de uitzending nog wat donaties, want die kan ik zeker nog gebruiken. De behandeling en de vliegreis zijn dan wel betaald, maar overige kosten nog niet en dan kan ik nog zeker wat geld voor gebruiken.
voor diegenen die straks mijn verhaal willen volgen als ik in Mexico ben, verwijs ik door naar de app Polarsteps waar werd op zal bloggen. Ik weet namelijk niet hoe ik mij ga voelen met de behandeling en of ik dan de energie heb om wat te schrijven
Spannend, nu is het echt aftellen……
Ik hoop dat alles rustig blijft en dat je straks vol goede moed aan je behandeling kunt gaan beginnen daar in Mexico
Ik begin vast met duimen voor je!
Liefs